นักวิจัยบางคนโต้แย้งว่าวิธีที่สมองรวมข้อมูลทางประสาทสัมผัสที่เข้ามากับความรู้ที่มีอยู่นั้นอาจแตกต่างกันในออทิสติก ในบางกรณี คนที่มีความหมกหมุ่นอาจใส่น้ำหนักส่วนเกินกับสิ่งที่ประสาทสัมผัสรับรู้เกี่ยวกับโลกและพึ่งพาความคาดหวังน้อยลง การสังเกตแบบเก่าเหมาะสมกับแนวคิดนี้ ในทศวรรษที่ 1960 นักจิตวิทยาได้ค้นพบว่าเด็กออทิสติกสามารถจดจำประโยคไร้สาระได้ดีพอๆ กัน (“By is go tree stroke let”) ให้มีความหมาย (“The fish swims in the pond”) เด็กที่ไม่มีออทิสติกพยายามจดจำสิ่งที่ไม่ต่อเนื่องกัน แต่เด็กออทิสติกไม่ได้ถูกสุ่มเลือกโดยกลุ่มคำ แสดงว่าความคาดหวังของพวกเขาเกี่ยวกับความหมายของประโยคนั้นไม่แข็งแกร่งเท่ากับความสามารถในการเข้าใจแต่ละคำในซีรีส์
การศึกษาอีกชิ้นหนึ่งสนับสนุนแนวคิดที่ว่าข้อมูลทางประสาทสัมผัส
มีความสำคัญต่อผู้ป่วยออทิสติก ขอให้คนที่เป็นออทิสติกและไม่เป็นออทิซึมตัดสินว่าภาพและเสียงเกิดขึ้นพร้อมกันหรือไม่ พวกเขาเห็นวงแหวนสีขาวบนหน้าจอ และเสียงเล่นก่อน หลัง หรือในเวลาเดียวกัน ผู้ใหญ่ที่ไม่มีออทิสติกได้รับอิทธิพลจากการทดลองครั้งก่อนซึ่งเสียงกริ่งและโทนเสียงไม่ปกติเล็กน้อย แต่ผู้ใหญ่ที่เป็นออทิสติกไม่ได้รับผลกระทบจากการทดลองก่อนหน้านี้ นักวิจัยรายงานใน รายงาน ทางวิทยาศาสตร์ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์
การรับรู้ตามตัวอักษรนี้อาจขัดขวางการรับรู้คำพูด Marco Turi จากมหาวิทยาลัย Pisa ในอิตาลีและเพื่อนร่วมงานแนะนำ การพูดอย่างเข้าใจต้องอาศัยการประสานภาพและเสียงที่อาจไม่เข้าตาและหูในเวลาเดียวกัน การสูญเสียความยืดหยุ่นนั้นอาจทำให้คำพูดเข้าใจยากขึ้น
การศึกษาอื่นพบว่าเด็กออทิสติกรับรู้จุดเคลื่อนที่ได้ชัดเจนกว่าเด็กที่ไม่มีออทิสติก
( SN Online: 5/5/15 ) สมองของคนที่มีความหมกหมุ่นดูเหมือนจะจัดลำดับความสำคัญของข้อมูลทางประสาทสัมผัสที่เข้ามามากกว่าความคาดหวังว่าสิ่งต่าง ๆ ควรทำงานอย่างไร Elizabeth Pellicano จาก University College London และ David Burr จาก University of Western Australia ในเมืองเพิร์ท อธิบายแนวคิดในปี 2012 ในรายงานความคิดเห็นในTrends in Cognitive Sciences เพลลิคาโนและเพิร์ธเขียนว่า เมื่อปรับตัวเข้ากับข้อมูลที่ส่งมาจากประสาทสัมผัสผู้คนที่มีความหมกหมุ่นพบว่าโลกนี้ “เหมือนจริงเกินไป”
อย่างไรก็ตาม ข้อมูลใหม่เตือนว่าคำอธิบายที่ง่ายเกินไป ในการทดลองที่นำเสนอในนิวยอร์กซิตี้ในเดือนเมษายนที่การประชุมประจำปีของ Cognitive Neuroscience Society ผู้ใหญ่ 20 คนที่เป็นออทิสติกหรือไม่มีอาการต้องกดปุ่มบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเป้าหมายที่เกี่ยวข้องบนหน้าจอ งานของพวกเขาง่ายขึ้นเพราะเป้าหมายมาในลำดับที่แน่นอน ผู้เข้าร่วมทั้งหมดพัฒนาขึ้นเมื่อเรียนรู้ว่าควรคาดหวังคีย์ใด แต่เมื่อลำดับเปลี่ยนไปเป็นลำดับใหม่ คนที่มีความหมกหมุ่นก็สะดุดล้ม ผลลัพธ์นี้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเรียนรู้ความคาดหวังก่อนหน้านี้ได้ดี แต่มีปัญหาในการอัปเดตเมื่อเงื่อนไขเปลี่ยนไป Owen Parsons นักประสาทวิทยาด้านความรู้ความเข้าใจจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์กล่าว
credit : seoservicesgroup.net shwewutyi.com siouxrosecosmiccafe.com somersetacademypompano.com starwalkerpen.com studiokolko.com symbels.net synthroidtabletsthyroxine.net syossetbbc.com tampabayridindirty.com
